【 Kyoto Tile / Kyo-Gawara 】วิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องของกระเบื้อง Kyoto

กระเบื้องเกียวโตมากถึง 700 ชนิด

หลายคนประทับใจกับการตกแต่งที่ละเอียดอ่อนและความงามของหลังคากระเบื้องเมื่อพวกเขาเห็นภูมิทัศน์ญี่ปุ่นดั้งเดิมเช่นวัดศาลเจ้าและอาคารประวัติศาสตร์
กระเบื้องได้รับการแนะนำให้รู้จักกับญี่ปุ่นเมื่อปลายศตวรรษที่ 6 และความต้องการจากวัดเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากนี้การจัดตั้งเมืองหลวงในยุค Heian (794-1185) ก่อให้เกิดความเจริญรุ่งเรืองของอุตสาหกรรมกระเบื้องเกียวโตในเกียวโต ประเภททั่วไปของกระเบื้องเกียวโตที่ใช้ในการสร้างหลังคาอาคารคือ ji-gawara / 地瓦 แต่วันนี้ชายคาและ onigawara / 鬼瓦 (หรือที่รู้จักกันในชื่อยากันโมโน / ヤクモノ) ใช้ในหลาย ๆ ที่
หนึ่งในคุณสมบัติหลักของกระเบื้องเกียวโตคือจำนวนประเภทของมัน กระเบื้องเกียวโตสามารถแบ่งออกเป็น 700 ประเภทที่แตกต่างกันและการออกแบบที่หลากหลายของพวกเขาอนุญาตให้ใช้ในสถานที่ต่าง ๆ ตั้งแต่วัดและศาลเจ้าไปจนถึงทาวน์เฮาส์ กระเบื้องเกียวโต 700 ประเภทเหล่านี้ยังคงสนับสนุนสถาปัตยกรรมญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมและได้รับการยอมรับในบ้านส่วนตัวในปัจจุบัน

ประวัติความเป็นมาของกระเบื้องเกียวโต

ตั้งแต่การแนะนำกระเบื้องเกียวโตไปญี่ปุ่นในช่วงเวลาอาซึกะ (710-794) กระเบื้อง Kawara (Kawara เป็นคำทั่วไปของกระเบื้องญี่ปุ่น-กระเบื้อง Kyoto หมายถึง Kawara ที่ทำในเกียวโต) มีค่ามาก เป็นวัดปราสาทและอื่น ๆ ในช่วงเวลานั้นกระเบื้องเกียวโตทำจากดินเหนียวจากเกียวโตและขัดมันก่อนที่จะยิงวัตถุดิบเพื่อให้มีสีมันวาวซึ่งแตกต่างจากกระเบื้องอื่น ๆ ในช่วงปลายยุคเอโด (1603-1868) กระเบื้องเกียวโตเริ่มใช้เป็นวัสดุมุงหลังคาสำหรับบ้านส่วนตัว หนึ่งในเหตุผลหลักสำหรับการแพร่กระจายของกระเบื้องเกียวโตไปยังบ้านส่วนตัวคือคำแนะนำของโชกุนที่ 8, Tokugawa Yoshimune เขาแนะนำกระเบื้องเป็นมาตรการป้องกันอัคคีภัยเพื่อหยุดการแพร่กระจายของความเสียหายที่เกิดจากการยิงไปยังบ้านเหล่านั้น กระเบื้องที่มีประวัติมากกว่า 1,200 ปีผลิตทั่วประเทศญี่ปุ่น อย่างไรก็ตามกระเบื้องเกียวโตซึ่งโอฬารและละเอียดอ่อนได้รับการยกย่องว่าเป็นรายการฟุ่มเฟือยในแง่ของคุณภาพและรูปลักษณ์ที่หรูหรา

ปัญหาที่ต้องเผชิญโดยกระเบื้องเกียวโต

ดังที่บทความนี้อธิบายไว้ข้างต้นในอดีตกระเบื้องเกียวโตทำจากดินเหนียวที่พบในเกียวโตและกระเบื้องที่ทำโดยเทคนิคเฉพาะที่ส่งลงในเกียวโตเรียกว่ากระเบื้อง Kyoto อย่างไรก็ตามในวันนี้แม้ว่าดินเหนียวสามารถพบได้ในเกียวโตพวกเขาถูกฝังอยู่ใต้บ้านเนื่องจากการพัฒนาเมืองอย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตามมีช่างฝีมือจำนวนมากที่ต้องการมีดินทั้งหมดและใช้ทักษะดั้งเดิมในเกียวโตตราบใดที่พวกเขาเรียกผลิตภัณฑ์ Kyo-Kawara เพื่อแก้ปัญหาการขาดทรัพยากรการวิจัยยังคงสร้างกระเบื้องใหม่โดยการทำกระเบื้อง Kyo-Kawara ของเสียและผสมเป็นวัตถุดิบ การวิจัยในปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าขึ้นอยู่กับปริมาณของกระเบื้องผงที่ผสมกันความแข็งของกระเบื้องใหม่อาจสูงกว่าปกติ

เมื่อคุณเยี่ยมชมศาลเจ้าหรือวัดและดูกระเบื้อง Kyo-Kawara คุณอาจพบว่าพวกเขาน่าสนใจยิ่งขึ้นหากคุณให้ความสนใจกับ "เทคนิคการขัด" ที่ถูกส่งมาจากสมัยโบราณในเกียวโต