Huduru Kogei เป็นเวิร์กช็อปใน Kadonooji Hachijo จังหวัด Kyoto ที่ประมวลผลใบทองที่ใช้ใน Kyoto Yuzen ชื่อ“ Huduru” เขียนด้วยตัวละครจีน“ Two / 二” และคำสำหรับนก“ Tsuru / 鶴” เมื่อเราถามว่าทำไมพวกเขาถึงใช้ชื่อนี้ Akihiro Uenaka ซึ่งเราสัมภาษณ์บทความนี้ตอบด้วยลักษณะที่เป็นมิตร เขาเป็นช่างฝีมือที่ตกแต่งชุดกิโมโนด้วยใบทองที่ Huduru Kogei เขาไม่รู้จักที่มาของการออกเสียง แต่พ่อแม่ของนายคามินากะนั้นมาจากสึรูกาโอกะ / 鶴ケ丘และเขาเลือกชื่อ“ ฮูดู” เมื่อเขามาถึงเมืองจากที่นั่น ในการสัมภาษณ์ครั้งนี้เราถามเขาเกี่ยวกับภูมิหลังและวิสัยทัศน์ของเขาสำหรับอนาคต
- คุณเป็นเด็กแบบไหนเมื่อยังเป็นเด็ก?
ฉันคิดว่าฉันเป็นเด็กปกติเมื่อฉันยังเด็ก ฉันรักศิลปะและงานฝีมือมาตั้งแต่ฉันยังเป็นเด็ก แม้ว่าฉันจะสบายดี แต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะดีที่สุดในชั้นเรียนของฉัน มีเด็กคนอื่น ๆ ในชั้นเรียนของฉันที่ดีกว่าฉันมาก (หัวเราะ) ในวันหยุดของฉันฉันหมกมุ่นอยู่กับการตกปลาและฉันเคยทำเหยื่อตกปลาทำไม้แกะสลักของตัวเอง ฉันชอบทำสิ่งต่างๆ!
- คุณมีส่วนร่วมในกิจกรรมสโมสรใด ๆ เมื่อคุณเป็นนักเรียน?
ฉันเป็นสมาชิกของ Table Tennis Club มาตั้งแต่มัธยมต้นและเคยเล่นในการแข่งขันจนถึงปี 2015 แต่ตอนนี้ฉันสนุกกับการเล่นกับเพื่อน ๆ ที่ Local Sports Club เมื่อฉันยังเด็กฉันไม่สนใจความเจ็บปวดของกล้ามเนื้อและฉันไม่เข้าใจว่าผู้สูงอายุเคยพูดอะไร“ ฉันจะมีอาการปวดกล้ามเนื้อในอีกสองวัน” อย่างไรก็ตามเมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันรู้สึกถึงสิ่งที่พวกเขาเคยพูดในเวลานั้น (หัวเราะ) ฉันมักจะอารมณ์เสียอย่างน้อยปีละครั้งและฉันรู้สึกว่าร่างกายของฉันอ่อนแอลง ฉันไม่สามารถทำ Chiquita ได้อีกต่อไปซึ่งเป็นเทคนิคที่ฉันใช้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาด้วยไหล่น้ำแข็ง เหตุผลที่ฉันเกษียณจากการเล่นเทเบิลเทนนิสเป็นเพราะฉันหักไหล่
- อะไรทำให้คุณตัดสินใจที่จะประกอบอาชีพในงานฝีมือ?
ฉันตัดสินใจที่จะประกอบอาชีพในงานฝีมือเมื่อฉันเป็นนักเรียนปีที่สองในโรงเรียนมัธยมของฉันและออกจากคลับเทเบิลเทนนิสของฉัน ฉันเริ่มเล่นเทเบิลเทนนิสเมื่ออายุ 14 ปี แต่ฉันรู้ว่าคนที่เริ่มต้นเมื่ออายุ 2 หรือ 3 ปีกำลังแข่งขันกันในการแข่งขันระดับชาติหรือการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก ฉันตระหนักถึงความแตกต่างในความสามารถเมื่อฉันเข้าร่วมทีมสโมสรที่แข็งแกร่งที่สุดในเกียวโตหลังจากเข้าเรียนมัธยมปลาย ฉันคิดว่า” อาชีพเทเบิลเทนนิสของคุณสามารถกำหนดได้ขึ้นอยู่กับเมื่อคุณเริ่มเล่น” ฉันกำลังมองหาสิ่งที่ต้องทำในช่วงวันหยุดฤดูร้อนหลังจากเลิกเล่นเทเบิลเทนนิสและพ่อของฉันเข้าหาฉันและขอให้ฉันก้าวเข้าสู่อุตสาหกรรมงานฝีมือ ฉันไม่รู้ว่าพ่อของฉันคาดหวังว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นหรือไม่ แต่เขาได้ตัดสินใจแล้วว่าฉันจะไปฝึกซ้อมที่ไหน (หัวเราะ)
- คุณเข้าร่วมธุรกิจครอบครัวเมื่อคุณจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมหรือไม่?
ไม่ก่อนที่ฉันจะเข้าสู่ธุรกิจของครอบครัวฉันได้รับการฝึกฝนในการประชุมเชิงปฏิบัติการของ Kotaro Motohashi ช่างฝีมือคินไซ (Gold Leaf) ชั้นนำ หลังจากที่ฉันเข้าร่วมเวิร์กช็อปฉันก็บอกว่ามันเป็นหนึ่งในสามเวิร์กช็อปที่ยากที่สุดที่ได้รับการฝึกฝนในเกียวโต (หัวเราะ) อย่างไรก็ตามมีงานมากมายเมื่อเทียบกับตอนนี้ ทุกวันมีการร้องขอจำนวนมากพร้อมกล่องกระดาษแข็ง ฉันได้สัมผัสกับกาวใหม่ฟอยล์และเทคนิคใหม่ ๆ ที่ฉันไม่เคยเห็นในธุรกิจครอบครัวของฉัน พูดตามตรงฉันคิดว่าจะเลิกหลายครั้ง แต่พ่อของฉันอยู่ในธุรกิจเดียวกับฉันและฉันรู้ว่าฉันไม่สามารถนำความอับอายมาสู่ใบหน้าของเขาได้ดังนั้นฉันจึงอดทน
- มีอะไรที่คุณใส่ใจในระหว่างการฝึกซ้อม?
ตอนแรกฉันหมกมุ่นอยู่กับการเรียนรู้เทคนิค เมื่อเป็นเวลาสี่ปีนับตั้งแต่การฝึกอบรมครั้งแรกของฉันฉันคิดว่าฉันต้องการทำผลิตภัณฑ์ดั้งเดิมนอกธุรกิจหลักของฉัน ฉันคิดว่าอุตสาหกรรมงานฝีมือและชุดกิโมโนจะลดลงในอนาคตและมันทำให้ฉันคิดว่าฉันควรเริ่มสร้างสิ่งใหม่ ๆ ทุกวันนี้ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องปกติในหมู่ช่างฝีมือที่จะพัฒนาผลิตภัณฑ์ดั้งเดิมของพวกเขาซึ่งไม่ใช่สายงานหลักของพวกเขา แต่ในเวลานั้นไม่มีใครทำอย่างนั้น ฉันได้รับการบอกเล่าซ้ำ ๆ กับช่างฝีมือคนอื่น ๆ ว่า“ ทำไมคุณต้องทำอย่างนั้น” และ“ จดจ่อกับงานที่คุณมีอยู่ตอนนี้”
- หลังจากคุณฝึกเสร็จแล้วคุณกลับไปที่บ้านพ่อแม่ของคุณทันทีเพื่อทำงานกับพ่อของคุณหรือไม่?
ใช่ แต่ไม่มีงานทำเลยในเวลานั้น มันไม่เหมือนกับว่าฉันกำลังทำงานผ่านความปรารถนาดี ดังนั้นฉันจึงเริ่มทำงานทีละเล็กทีละน้อยเพราะพ่อของฉันสามารถแนะนำให้ฉันรู้จักกับฉันสองสามคนที่ฉันสามารถทำงานด้วยได้ ยิ่งกว่านั้นฉันพยายามพัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ เช่นกระเป๋าและกระเป๋าเงินและขายในขณะที่ทำงานหลัก หลังจากนี้ฉันลงทะเบียนเครื่องหมายการค้าสำหรับแบรนด์ของฉันที่เรียกว่า "Wokashi" นอกจากนี้ฉันเริ่มทำแผ่นแก้วทองด้วยการแนะนำพี่ชายของฉันและสิ่งนี้ทำให้ฉันมีโอกาสน้อยที่จะถูกขอให้พัฒนาผลิตภัณฑ์ใหม่โดย บริษัท ที่สนใจงานของฉัน ในเวลานั้นมีเพียงไม่กี่คนที่ทำอะไรก็ได้ยกเว้นชุดกิโมโนดังนั้นฉันคิดว่าฉันเป็นผู้บุกเบิกในสาขานี้
- เมื่อฉันเห็นแผ่นแก้วทองคำครั้งแรกฉันยังคงมีทัศนคติที่ Kyo Yuzen = Kimono ดังนั้นฉันจึงประหลาดใจเมื่อฉันได้ยินว่าใช้เทคนิค Kyo Yuzen สำหรับจาน!
ฉันยังเชื่อว่าข้อมูลดังกล่าวไม่มีความหมายเว้นแต่หลายคนรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ นั่นคือเหตุผลที่ฉันเขียนบล็อกมาประมาณ 8 ปีแล้วและยังคงแบ่งปันข้อมูลเป็นประจำ เมื่อเร็ว ๆ นี้ฉันเริ่มหน้า Instagram ของฉันด้วย!
- ฉันเคยพูดกับช่างฝีมือหลายคนมาก่อนและฉันมักจะเห็นคนที่ไม่คุ้นเคยกับเทคโนโลยีดิจิตอลเนื่องจากอุตสาหกรรมได้รับการสนับสนุนจากคนรุ่นเก่า มีอะไรที่ทำให้คุณต้องการแบ่งปันข้อมูลของคุณบนโซเชียลมีเดียหรือไม่?
ฉันรู้สึกว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะแบ่งปันข้อมูลในเวลาที่ลูกค้าคนหนึ่งของเราในโตเกียวออกจากธุรกิจ มีร้านค้าสี่แห่งในโตเกียวที่ดำเนินการผลิตภัณฑ์ Huduru Kohgei และทันทีที่พวกเขาออกจากธุรกิจฉันก็รู้ว่าร้านค้าทั้งสี่นั้นมีความสำคัญเพียงใดสำหรับเราและฉันเริ่มคิดว่าเราต้องแบ่งปันกิจกรรมทางธุรกิจของเรา ด้วยเว็บไซต์เครือข่ายสังคมออนไลน์ที่ทันสมัยข้อมูลส่วนใหญ่ไม่สามารถซ้อนกันในหัวของผู้คนหลังจาก 24 ชั่วโมง จากนี้ฉันมุ่งเน้นไปที่การเขียนข้อมูลที่ไม่ซ้ำกันและได้ทำสิ่งนี้มา 8 ปีแล้ว นอกจากนี้สำหรับช่อง YouTube ของฉันบางครั้งฉันก็หมดความคิดของฉันดังนั้นเมื่อใดก็ตามที่ฉันคิดไอเดียใหม่ฉันพยายามเขียนมันลงไป!
- มีใครที่คุณชื่นชมหรือไม่?
พ่อของฉัน Kotaro Motohashi สามารถเป็นคนเดียวได้ แต่ยังมีอีกคนที่มีอิทธิพลต่อฉันคือ Mr. Mitsumasa Wada Mr. Wada เป็นตำนานที่ได้พัฒนา Kyo Yuzen ที่ทันสมัย! เขาพัฒนาเครื่องมือกาวและวัสดุทั้งหมดที่ใช้ในงานฝีมือทองคำมากเกินไป ฉันเชื่อว่างานฝีมือทองคำที่โอเวอร์คลัมไม่ได้มีอยู่ในวันนี้หากไม่มี Mr. Wada และช่างฝีมือทองคำอื่น ๆ ตัวอย่างเช่นเรซินแป้งเคยเป็นวัสดุหลัก แต่เขาระบุความจริงที่ว่าแมลงสาบจะกินมันและพื้นผิวของงานฝีมือจะยากขึ้น จากนี้ Mr Wada ได้พัฒนาเรซิ่นสังเคราะห์ที่สามารถเอาชนะปัญหาเหล่านั้นได้ นอกจากนี้เขายังใช้ใบทองเพื่อผลิตความนุ่มนวลของ Yuzen และฉันก็คิดว่าเขามีโทนสีที่โดดเด่น นอกจากนี้ยังเป็น Mr. Wada ที่ทำคำว่า Kinsai Yuzen ซึ่งตอนนี้ใช้งานร่วมกัน ฉันเห็นเขาเป็นครั้งคราวในการประชุมและฉันไม่สามารถหยุดแสดงความเคารพต่อเขาได้
- ในที่สุดคุณอยากจะพูดอะไรกับคนหนุ่มสาวที่เข้าสู่อุตสาหกรรมงานฝีมือ?
ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องเตรียมพร้อมสำหรับทุกสิ่ง แน่นอนว่าเงินเป็นสิ่งสำคัญ ในการเข้าสู่อุตสาหกรรมนี้คุณจะต้องมีสิ่งต่าง ๆ เช่นการประชุมเชิงปฏิบัติการเครื่องมือ ฯลฯ และสำหรับวัสดุคุณอาจต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทุกเดือน ดังนั้นฉันคิดว่าการเตรียมการบางอย่างเป็นสิ่งจำเป็นก่อนที่จะเป็นช่างฝีมือ และส่วนที่เหลือคือความมุ่งมั่นของคุณ ในอดีตมีงานมากกว่าวันนี้เนื่องจากคุณอาจได้รับมอบหมายให้ลูกค้าหรือได้รับการแนะนำให้รู้จักกับการสอบถาม ทุกวันนี้ดีขึ้นหรือแย่ลงคุณต้องทำงานของคุณเอง ฉันคิดว่ามันเหมือนกันในอุตสาหกรรมใด ๆ แต่เราอยู่ในอุตสาหกรรมที่สามารถดำเนินการได้ตลอดเวลาดังนั้นหากคุณทำการบ้านและเตรียมพร้อมอย่างดีฉันคิดว่าอาชีพของคุณจะกลายเป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ !!!
คุณสามารถดูกระบวนการสร้างบน YouTube!
