ผ่านวัด Sensoji และเดินไปตามถนนช้อปปิ้งคุณจะพบกับช่างฝีมือของ Tokyo Silverware Craftsman Kenichiro Izumi ของ Ginsen Izumiken สตูดิโอของ Kenichiro Izumi เขาไม่เพียง แต่เต้นเงินเพื่อทำถ้วยเท่านั้น แต่ยังทำเข็มขัดเข็มขัดแจกันขนาดใหญ่สำหรับดอกไม้เดี่ยวและอุปกรณ์เสริมขนาดเล็ก ผลงานของเขาบางชิ้นทำโดยการแกะสลักของโตเกียวเช่นกำไลที่หัวใจพระสูตรถูกวาดด้วยสิ่ว เราถามนายอิซุมิผู้ซึ่งเคยมีประสบการณ์บิดและหันมาเกี่ยวกับภูมิหลังและอนาคตของเขา “ ฉันจะเล่าเรื่องยาวเกี่ยวกับวิธีที่ฉันมาที่นี่ (หัวเราะ)” เขากล่าว
- คุณชอบทำสิ่งต่าง ๆ ตั้งแต่คุณยังเป็นเด็ก?
ตามที่พ่อแม่บอกฉันฉันชอบมัน ฉันมักจะถูกดุเพื่อเพิ่มความคมชัดหรือการวาดการ์ตูนระหว่างชั้นเรียนและฉันถูกบังคับให้นั่งอยู่ตรงหน้าครู (หัวเราะ)
- เส้นทางของคุณไปยังโรงเรียนมัธยมและโรงเรียนมัธยมของคุณคืออะไร?
โรงเรียนมัธยมต้นและโรงเรียนมัธยมที่ฉันไปไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานฝีมือ หลังจากนั้นฉันก็ตั้งเป้าหมายที่มหาวิทยาลัยในสาขาวิทยาศาสตร์ แต่ฉันล้มเหลวในการสอบและฉันก็เตรียมสอบในปีหน้า ในช่วงวันหยุดฤดูร้อนฉันคิดกับตัวเองว่า“ รอสักครู่ ฉันสงสัยว่าฉันอยากจะทำแบบนี้จริง ๆ และอะไรคือสิ่งที่ฉันชอบทำจริงๆ” มันเป็นช่วงเวลาที่ฉันรู้ว่าฉันรักศิลปะ ทุกอย่างเริ่มต้นด้วยเพื่อนที่ดีที่ตั้งเป้าหมายไปโรงเรียนศิลปะและตรงไปตรงมาเกี่ยวกับสิ่งที่เขาชอบโดยไม่ต้องถูกครอบงำโดยคนอื่น ฉันได้รับแรงบันดาลใจให้ใช้ชีวิตตามที่หัวใจของฉันกำหนดและตัดสินใจสมัครเข้าเรียนในโรงเรียนศิลปะ หลังจากเรียนสองปีฉันพบและลงทะเบียนเรียนในโรงเรียนอาชีวศึกษาโดยไม่ตั้งใจจะไปโรงเรียนศิลปะ ที่นั่นฉันศึกษาภาพวาดสีน้ำมันและประติมากรรมซึ่งฉันรักทุกวันและได้รับพรจากครูที่ยอดเยี่ยม ในช่วงเวลานี้ฉันเริ่มมีอาชีพการผลิตอย่างจริงจัง
- ชีวิตนักเรียนของคุณที่โรงเรียนศิลปะเป็นอย่างไร?
มันเยี่ยมมากฉันต้องทำในสิ่งที่ฉันรักทุกวัน! มีการกล่าวกันบ่อยครั้งว่าวิทยาลัยเป็นวันหยุดฤดูร้อนของชีวิตและนักเรียนหลายคนไปที่นั่นเพื่อสนุก แต่ฉันไม่รู้สึกแบบนั้น ฉันยุ่งอยู่กับการศึกษาภาพวาด หลังจากโรงเรียนฉันมีงานพาร์ทไทม์ที่ร้านราเมงใน Yaesu โตเกียว!
- คุณวาดภาพเหล่านี้แขวนอยู่บนผนัง? (ชี้ให้เห็นภาพวาดที่แขวนอยู่บนผนังในที่ทำงาน)
ใช่! หลังจากจบการศึกษาจากวิทยาลัยศิลปะฉันไม่พบงานทันที ฉันมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันตกด้วยการเดินเท้าวาดภาพตามสถานีห้าสิบสามแห่งของถนนTōkaidō (มีชื่อเสียงในเรื่อง Hiroshige Utagawa) ฉันไม่พบอาชีพที่ชัดเจนในเวลานั้นดังนั้นฉันจึงออกเดินทางเพื่อค้นพบตัวเอง ภาพวาดที่แขวนอยู่บนผนังคือรองเท้าที่ฉันใส่ในเวลานั้น เมื่อฉันหยุดที่เกียวโตฉันใช้เวลาช่วงฤดูหนาวในร้านส่งหนังสือพิมพ์ มันเป็นเพียงหกเดือน แต่เกียวโตเป็นบ้านเกิดของฉันในใจของฉัน ในฤดูหนาวเมื่อฉันส่งหนังสือพิมพ์มันจะหิมะอย่างรวดเร็วแล้วหยุด พื้นที่มีสีขาวอย่างสมบูรณ์และ Camellias สีแดงสดกำลังตกลงมาในหิมะซึ่งทำให้เกิดฉากที่งดงาม ดอกพลัมสีขาวลอยอยู่ในความเย็นทำให้ฉันรู้สึกว่าฤดูใบไม้ผลิ ในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาฉันคิดเกี่ยวกับ“ คำจำกัดความของการทำงาน” ในแบบของวัยรุ่น แต่ฉันก็ยังไม่รู้ว่าฉันต้องการทำอะไร ฉันหันกลับมาใน Kitakyushu ตามทะเลที่สวยงามของภูมิภาคภูเขาผ่านแทงโก้และกลับไปที่เกียวโตด้วยการเดินเท้าทักทายผู้ที่ช่วยฉันไปตลอดทาง
- มันน่าประทับใจที่คุณเดินประมาณ 3,000 กม. เพื่อค้นหาตัวเอง คุณใช้เวลาของคุณอย่างไรหลังจากกลับไปที่บ้านเกิดของคุณ?
ในอีกสองปีข้างหน้าฉันทำงานเป็นผู้ให้บริการหนังสือพิมพ์และทาสีรูปภาพเช่น Van Gogh จากนั้นแม่ของฉันก็พูดกับฉันว่า“ ทำไมคุณไม่ได้งาน” เมื่อฉันพบ บริษัท ก่อสร้างใกล้บ้านของฉันและไปสัมภาษณ์ฉันถูกดุและบอกว่า“ คุณมีสาขาศิลปะที่คุณทำงานอย่างหนักเพื่อฝึกฝน คุณควรประกอบอาชีพในสนาม!” ฉันใช้คำพูดของเขาไปที่หัวใจของฉันและระหว่างทางกลับบ้านฉันหยุดที่ร้านหนังสือและดูนิตยสารข้อมูลงาน และคำว่า "งานฝีมือโลหะ" ก็พุ่งออกมาที่ฉันดังนั้นฉันจึงไปเยี่ยมโรงงานใน Urawa จังหวัด Saitama เมื่อฉันกลับบ้านและถามแม่ของฉันเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมของงานซึ่งแตกต่างจากชีวิตของฉันเองเกินไปเธอตอบกลับ “ มีบรรทัดที่มีชื่อเสียงในญี่ปุ่นว่ามีคนที่ทำตะกร้าคนที่พกพาตะกร้าคนที่ทำเสื้อผ้าสำหรับคนที่พกพาตะกร้าคนที่ทำรองเท้าสำหรับคนที่พกพาตะกร้าและอื่น ๆ สังคมของเราประกอบด้วยผู้คนมากมายและการมีส่วนร่วมของพวกเขา” ฉันตัดสินใจที่จะทำสิ่งที่จะเป็นประโยชน์กับคนอื่นและเข้าสู่โลกของงานฝีมือโลหะ
- คุณทำงานแบบไหนที่โรงงานโลหะ?
ฉันทำงานที่นั่นเป็นเวลา 14 ปีตั้งแต่อายุ 25 ถึง 39 ปีทำเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารเช่นส้อมมีดและช้อนสำหรับหน่วยงานครัวเรือนของจักรวรรดิและถ้วยสาเกที่ระลึกสำหรับองค์กร แตกต่างจากวันนี้ไม่มีคอมพิวเตอร์หรืออุปกรณ์อื่น ๆ และเครื่องจักรถูกใช้งานโดยความรู้สึกของช่างฝีมือ
- อะไรทำให้คุณเริ่มต้นธุรกิจของคุณเองหลังจากทำงานที่โรงงานเป็นเวลา 14 ปี?
มันเริ่มต้นด้วยการสนทนาแบบสบาย ๆ ที่ฉันมีกับผู้จัดการโรงงานในระหว่างการเยี่ยมชมครั้งแรกของฉัน โรงงานมีห้องออฟฟิศขนาดเล็กประมาณ 3 เสื่อทาทามีขนาดและในขณะที่เรากำลังคุยกันอยู่ที่นั่นเขาบอกฉันว่าฉันจะเป็นอิสระได้ถ้าฉันมีพื้นที่ ฉันคิดว่าฉันจะพิจารณาว่าเป็นตัวเลือก สภาพแวดล้อมและผู้คนในที่ทำงานนั้นดีไม่มีอะไรที่ฉันบ่นและฉันไม่มีเหตุผลที่จะเลิก แต่ฉันตั้งใจแน่วแน่ที่จะกลับไปที่รากของฉันและเริ่มต้นธุรกิจของตัวเอง เวลาเป็นเพียงหลังจากการระเบิดของเศรษฐกิจฟองสบู่
- ชีวิตของคุณเป็นอย่างไรหลังจากกลายเป็นช่างฝีมืออิสระ?
ฉันแต่งงานเมื่ออายุ 28 ปีและมีลูกอยู่แล้วเมื่อฉันเริ่มต้นธุรกิจของตัวเองดังนั้นฉันจึงใช้เวลากับลูกมาก ประมาณหนึ่งปีหลังจากที่ฉันเป็นอิสระฉันถูกขอให้ลูกค้าเรียกคืนผลิตภัณฑ์ ในเวลานั้นฉันไปที่ร้านใน Okachimachi และในขณะที่ฉันกำลังพูดคุยกับเจ้าของเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เขาถามฉันว่าฉันสามารถสาธิตที่ร้านของเขาได้หรือไม่ ฉันมีปฏิสัมพันธ์กับลูกค้าที่นั่นประมาณหนึ่งปีครึ่ง
- เป็นการเชื่อมต่อที่ดีกับเจ้าของ!
ใช่แล้ว. ฉันมีโอกาสมากมายที่จะได้รับพรด้วยโชคดีวันหนึ่งในขณะที่ฉันทำงานที่นั่นชายชราคนหนึ่งที่รักเครื่องประดับมาหาฉันและพูดว่า“ คุณดูเหมือนพี่ชายที่ตายแล้วของฉัน ฉันมีเพื่อนจากคูเวตที่บริหารร้านขายเครื่องประดับและฉันต้องการให้คุณไปกับฉันเพื่อตรวจสอบสินค้า” เมื่อชายชาวคูเวตที่ทำงานที่นั่นรู้ว่าฉันเป็นช่างฝีมือเขาขอให้ฉันซ่อมแซมผลิตภัณฑ์ของเขามากมาย ฉันรู้ว่านี่เป็นโอกาสที่ดีเช่นกัน เมื่อฉันไปเยี่ยมโรงเรียนศิลปะที่ฉันเคยไปฉันขอตำแหน่งการสอนนอกเวลาและพวกเขามีตำแหน่งว่างดังนั้นฉันจึงถูกขอให้สอนที่นั่นสองครั้งต่อสัปดาห์เป็นเวลา 12 ปี
- ความหลงใหลในเครื่องเงินของคุณคืออะไร?
ความหลงใหลของฉันคือการให้ลูกค้าเป็นอันดับแรก มีรูปแบบสองประเภทในงานนี้: ไม่ว่าฉันจะทำสิ่งที่ฉันต้องการทำหรือฉันรับคำสั่งซื้อจากลูกค้าสำหรับการผลิตหรือซ่อมแซม สิ่งหนึ่งที่ทั้งสองรูปแบบนี้มีเหมือนกันคือพวกเขาเป็นสิ่งที่ใครบางคนใช้ ตัวอย่างเช่นถ้วยที่ฉันถูกขอให้ทำวิดีโอ YouTube ของคุณฉันทำมันในแบบที่ทำให้ลูกค้าใช้มันได้ง่ายความรู้สึกเมื่อมันกระทบปากของคุณความรู้สึกเมื่อคุณจับมันไว้ในมือของคุณ ฯลฯ มีหลายสิ่งที่สอนในงานของฉัน หากคุณทำสิ่งที่ไม่มีเหตุผลเงินไม่ชอบ ฉันคิดว่าเงินมีคำสั่งและรูปร่างที่เงินต้องการ เป็นการยากที่จะอธิบายด้วยคำพูด แต่ฉันเชื่อว่าเงินมีรูปร่างที่ต้องการและเป็นเหตุผลในการเป็นรูปร่างนั้น ฉันไม่เพียงแค่เอาชนะเงินและทำให้มันกลม แต่ฉันพยายามสนทนากับเงินและให้รูปร่างที่ต้องการ
- ความหลงใหลในเครื่องเงินของคุณคืออะไร?
ความหลงใหลของฉันคือการให้ลูกค้าเป็นอันดับแรก มีรูปแบบสองประเภทในงานนี้: ไม่ว่าฉันจะทำสิ่งที่ฉันต้องการทำหรือฉันรับคำสั่งซื้อจากลูกค้าสำหรับการผลิตหรือซ่อมแซม สิ่งหนึ่งที่ทั้งสองรูปแบบนี้มีเหมือนกันคือพวกเขาเป็นสิ่งที่ใครบางคนใช้ ตัวอย่างเช่นถ้วยที่ฉันถูกขอให้ทำวิดีโอ YouTube ของคุณฉันทำมันในแบบที่ทำให้ลูกค้าใช้มันได้ง่ายความรู้สึกเมื่อมันกระทบปากของคุณความรู้สึกเมื่อคุณจับมันไว้ในมือของคุณ ฯลฯ มีหลายสิ่งที่สอนในงานของฉัน หากคุณทำสิ่งที่ไม่มีเหตุผลเงินไม่ชอบ ฉันคิดว่าเงินมีคำสั่งและรูปร่างที่เงินต้องการ เป็นการยากที่จะอธิบายด้วยคำพูด แต่ฉันเชื่อว่าเงินมีรูปร่างที่ต้องการและเป็นเหตุผลในการเป็นรูปร่างนั้น ฉันไม่เพียงแค่เอาชนะเงินและทำให้มันกลม แต่ฉันพยายามสนทนากับเงินและให้รูปร่างที่ต้องการ
- ความเชื่อที่สำคัญที่สุดของคุณคืออะไร?
ฉันจะพูดว่า "gotoshi" (แท้จริง "อย่างที่คุณเป็น") มันหมายถึง“ เช่นเดียวกับที่คุณเป็น” หรือ“ อย่างที่คุณควรจะเป็น” เมื่อฉันเรียนเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยฉันถูกดึงดูดไปยังโลกของเซนและดื่มด่ำกับอภิปรัชญา ฉันชอบความหมายว่ามันโอเคที่จะเป็นอย่างที่คุณเป็น ฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะมีความกล้าที่จะแกว่งออกไปจากความคิดแบบนั้น
- คุณมีแผนอะไรสำหรับอนาคตนาย Izumi?
ฉันอยากจะส่งต่อทักษะของฉันให้กับคนหนุ่มสาวแม้ว่ามันจะหมายถึงการกระจายพวกเขา เพื่อจุดประสงค์นี้ฉันมีชั้นเรียนงานฝีมือและชั้นเรียนตรงไปตรงมา ฉันคิดว่ามันน่าสนใจที่เด็กชายและเด็กหญิงที่ฉันพบในชั้นเรียนเหล่านั้นและกิจกรรมอื่น ๆ ติดตามงานฝีมือจากที่นั่นด้วยตัวเอง
คุณมีข้อความสำหรับคนหนุ่มสาวที่ต้องการเข้าสู่อุตสาหกรรมงานฝีมือหรือไม่?
ฉันคิดว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับช่างฝีมือคือความซื่อสัตย์ หากคุณคำนึงถึงตัวเองเท่านั้นหรือถ้าคุณมีวิธีคิดผิดไม่ว่าคุณจะสอนเทคนิคและวิธีคิดเท่าไหร่น้ำก็จะทะลักออกมาจากถ้วยในใจ คนที่สามารถว่างเปล่าถ้วยนั้นเป็นคนที่สามารถเติบโตได้อย่างแท้จริง! ก่อนอื่นฉันคิดว่ามันเป็นสิ่งสำคัญที่จะฟังความคิดเห็นของผู้ที่สอนคุณ! หลังจากนั้นคุณสามารถเลือกสิ่งที่ต้องใช้หรือออก และความซื่อสัตย์นั้นจะนำคุณไปสู่ความสัมพันธ์ที่ดีของมนุษย์
หลังการสัมภาษณ์
การสัมภาษณ์เริ่มเวลา 16:00 น. ก่อนการสัมภาษณ์เรามีโอกาสถ่ายทำกระบวนการทำถ้วยซึ่งเขาได้รับเงินมากกว่า 100,000 ครั้งโดยไม่หยุดพักเป็นเวลา 7 ชั่วโมงตั้งแต่ 9:00 น. ในตอนเช้า ต่อมาในการสัมภาษณ์เราถามเขาอีกครั้งเกี่ยวกับความคิดของเขาเกี่ยวกับเครื่องเงินและคิดว่าเขาทำสิ่งต่าง ๆ ด้วยความรู้สึกเช่นนี้เราต้องการเห็นเขาทำให้พวกเขาอีกครั้ง ผลงานของ Izumi นั้นทำด้วยมือซึ่งทำให้พวกเขามีความประทับใจอย่างอ่อนโยนซึ่งไม่สามารถสร้างขึ้นได้ด้วยเครื่องจักรและคุณสามารถรู้สึกถึงความอบอุ่นจากการสัมผัสของมนุษย์ กรุณาเยี่ยมชมร้านค้าออนไลน์ Suigenkyo สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม
คุณสามารถดูกระบวนการสร้างบน YouTube!